اثر تمرینات استقامتی و مکمل گیاهی باریجه بر پروتئین شوک گرمایی و برخی از شاخص های التهابی و اکسایشی بافت کلیه موش های صحرایی نر مبتلا به پرفشار خونی ناشی از نیتروال-آرژنین متیل استر

پرفشارخونی به دلیل شیوع زیاد و خطرات قلبی عروقی و بیماری های کلیوی همراه با آن، به عنوان یکی از مهم ترین مشکلات سلامت جدی در دنیا شناخته شده است که با تغییر در عملکرد اندوتلیال از طریق کاهش فراهمی نیتریک اکسید و آسیب نسبی در دفع سدیم از طریق کلیه همراه است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات استقامتی و مکمل گیاهی باریجه بر پروتئین شوک گرمایی و برخی از شاخص های التهابی و اکسایشی بافت کلیه موش های صحرایی نر مبتلا به پرفشار خونی ناشی از نیتروال-آرژنین متیل استر بود. این پژوهش تجربی بر روی 60 سر موش های صحرایی نر (با دامنه سنی 8 الی10 هفته و میانگین وزنی20±240 گرم) انجام شد.حیوانات پس از آشنایی با محیط جدید و نحوه فعالیت روی نوارگردان به طور تصادفی و مساوی به شش گروه کنترل، شم( سالین 9/0%،1میلی لیتر/ کیلو گرم)، l–name (10میلی گرم /کیلو گرم ،6 جلسه/ هفته)، باریجه(گاواژ معدی- 90 میلی گرم / کیلوگرم)، تمرین و تمرین+باریجه تقسیم بندی شدند. برنامه ی اصلی تمرینی شامل 8 هفته دویدن روی نوار گردان بدون شیب، با سرعت بین 15تا22 متر در دقیقه و25 تا 64 دقیقه،5 جلسه در هفته بود. پس از 12 ساعت ناشتایی شبانه و 48ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و یا تیمار، موش ها با تزریق داخل صفاقی کتامین و زایلازین فدا شدند و میزان فعالیت آنزیم sod، mda، سطوح سایتوکاین های پیش التهابی tnf-?،il-6 و hsp70 کلیوی و فعالیت ace، سطوح tac و no پلاسمایی اندازه گیری شد.آنالیز آماری با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد(05/0>p). نتایج نشان داد که 8 هفته مکمل سازی با عصاره هیدروالکلی باریجه، تمرین هوازی و ترکیبی از روش های مداخله ای فوق منجر به افزایش معنی دار فعالیتsod و کاهش معنی دار سطوح سایتوکاین های پیش التهابیtnf-?،il-6 ، hsp70 وmda کلیوی در موش های تیمار شده با l-name شدند. علاوه بر این تاثیر بلند مدت مصرف عصاره باریجه، اجرای تمرین هوازی و روش ترکیبی ، ضمن افزایش معنی دار سطوح tac پلاسمایی و کاهش فعالیتace پلاسمایی در موش های تحت القا پرفشارخونی با افزایش فراهمی نیتریک اکسید پلاسمایی همراه بودند. تمرینات هوازی منظم، مکمل سازی با عصاره هیدروالکلی باریجه و ترکیبی از دو روش درمانی فوق ممکن است از طریق کاهش پراکسیداسیون لیپیدی و سطوح سایتوکاین های پیش التهابی tnf-?وil-6، تنظیم مثبت دفاع آنتی اکسیدانتی ، تعدیل سطوح افزایش یافته hsp70 و توسعه فراهمی نیتریک اکسید، اثرات حمایتی خود را در مقابل استرس اکسایشی و التهاب کلیوی ناشی از نقص نیتریک اکسید سنتاز اعمال نمایند.